-
1 ubrać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubrać
-
2 ubrać (się)
= ubierać (się) -
3 ubierać
impf ⇒ ubrać* * *(-am, -asz); vt; perf ubrać(dziecko, osobę) to dress; (płaszcz, spodnie) to put on; (choinkę, tort) to decorate* * *ipf.1. (= zakładać komuś ubranie) dress; ubierać coś w słowa przen. put sth into words.2. (= sprawiać, szyć komuś odzież) clothe.3. (= ozdabiać) (choinkę, tort) decorate.ipf.1. (= wkładać ubranie) dress, get dressed; dobrze/modnie się ubierać dress well/fashionably; nie mam w co się ubrać! I have nothing to wear!2. (= kupować odzież w określonej firmie) buy one's clothes ( u kogoś at sb's).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubierać
-
4 ubrać*
-
5 ubierać
ubierać [ubjɛraʨ̑]II. vr2) ( mieć styl ubierania się)elegancko się \ubierać sich +akk geschmackvoll [ lub schick] kleiden -
6 ubierać
ubierać w słowa lit in Worte kleiden;ubierać się sich anziehen;ubrała się w sukienkę sie hat ein Kleid angezogen;ubierać się (mieć określony styl) sich kleiden;ubierać się sportowo sich sportlich kleiden;ubierać się modnie sich modisch kleiden -
7 ubierać ubier·ać
-am, -asz1. vt pf ubrać1) (człowieka) to dress2) (= zakładać ubranie) to put on3) [choinkę, ciasto] to decorate(= włożyć na siebie ubranie) to get dressed -
8 ubierać
-
9 ubrać
-
10 ubierać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubierać się
-
11 ubrać
vt pf→ ubierać -
12 cebula cebu·la
-
13 anziehen
an|ziehenI. vtjdm etw \anziehen zakładać [ perf założyć] komuś cośdie Kinder warm \anziehen ubierać [ perf ubrać] dzieci ciepło6) phys Magnet: przyciągaćII. vr1) sich \anziehen ubierać [ perf ubrać] się2) ( sich attraktiv finden)sie ziehen sich [gegenseitig] an Verliebte: mają się ku sobie -
14 ub|rać
pf — ub|ierać impf (ubiorę — ubieram) Ⅰ vt 1. (odziać) to dress [dziecko, lalkę]- ubrała dzieci (w swetry) i zabrała na spacer she dressed the kids (in jumpers) and took them for a walk- ubierać kogoś skromnie/ciepło to dress sb in simple/warm clothes- ona jest zawsze elegancko/stosownie ubrana she’s always elegantly/appropriately dressed- ubrany na czarno mężczyzna a man (dressed) in black, a man wearing black (clothes)2. książk. (przedstawić) to express- spróbuj ubrać swoje myśli/uczucia w słowa try to express your ideas/feelings in words- wnioski ubrał w formę listu he presented his conclusions in the form of a letter3. (dostarczać garderobę) [matka, rodzice, opiekun] to clothe; [projektant mody] to dress [aktorkę, członków rodziny królewskiej]- ubierać sławy to marzenie każdego krawca every tailor dreams of dressing celebrities4. (ozdobić) to decorate [choinkę, tort, okno, drzwi]- balkony ubrane jedliną balconies decorated with fir branches5. pot., iron. (postawić w trudnej sytuacji) to get [sb] in a jam pot.- ale go ubrali – musiał zapłacić za nich rachunek they sure got him in a jam – he had to pay their billⅡ ubrać się — ubierać się 1. (włożyć na siebie ubranie) to get dressed, to dress; (założyć na siebie) to put on (w coś sth)- ubrał się w pośpiechu he got dressed in a hurry- ubrała się starannie she dressed carefully- po kąpieli ubrała się w szlafrok after her bath she put on her dressing gown- ubrali się do teatru/do szkoły/na wycieczkę they dressed for the theatre/for school/for an outing- zaczekaj, właśnie się ubieram wait, I’m just getting dressed2. (kupować odzież) butiki, w których ubierają się nastolatki/starsze panie boutiques where teenagers/older women buy their clothes- ona ubiera się u najlepszych krawców her clothes are made by the best tailors- ubierał się w garnitury od krawca he wore tailor-made a. custom-made suits, he wore bespoke suits GB- u kogo ubierała się Margaret Thatcher? who was Margaret Thatcher’s tailor?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ub|rać
-
15 niestosownie
adv. grad. [zachowywać się, ubierać się] improperly, inappropriately; [roześmiać się, odpowiedzieć] inappropriately* * *adv.inappropriately, unsuitably; (= nietaktownie) tactlessly; niestosownie do okoliczności (np. ubrać się) inappropriately for the occasion; zachować się niestosownie forget one's manners.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niestosownie
-
16 szykownie
adv. grad. [ubierać się] stylishly, chicly; snappily pot.; [wyglądać, prezentować się] stylish adj., chic adj.- ubierał się zawsze bardzo szykownie he was a snappy dresser* * *adv.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szykownie
-
17 daherkommen
См. также в других словарях:
ubierać – ubrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w słowa {{/stl 13}}{{stl 7}} formułować, tworzyć wypowiedź na podstawie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubrać w słowa swoje myśli. Zgrabnie ubrać coś w słowa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubierać się – ubrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okrywać swe ciało; wkładać coś na siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umył i ubrał się. Ubierać się powoli. Ubierał się ciepło. Ubrał się w piżamę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ubieraćam, ubieraća, ubieraćają, ubieraćany {{/stl 8}}– ubrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, ubiorę, ubierze, ubierz, ubieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okrywać kogoś (coś) … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubrać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ubierać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubrać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIb, ubiorę, ubierze, ubierz, ubraćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zlecić komuś do zrobienia coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubrać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ubierać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubrać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} podjąć się wykonania czegoś, co po rozpoczęciu realizacji okazało się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubierać — → ubrać … Słownik języka polskiego
ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… … Słownik języka polskiego
ubrać się — Nie mieć w co się ubrać «nie mieć odpowiedniego ubrania»: A strojów miała, o, jak ta ściana taką szafę. Ciągle się w coś innego przebierała, a jeszcze mówiła, że nie ma się w co ubrać. Boga byś chociaż nie obrażała, pomyślałam sobie. W. Myśliwski … Słownik frazeologiczny
ubierać się — Nie mieć w co się ubrać «nie mieć odpowiedniego ubrania»: A strojów miała, o, jak ta ściana taką szafę. Ciągle się w coś innego przebierała, a jeszcze mówiła, że nie ma się w co ubrać. Boga byś chociaż nie obrażała, pomyślałam sobie. W. Myśliwski … Słownik frazeologiczny
ubrać — Lepiej kogoś żywić niż ubierać «o kimś, kto jest nadmiernie wymagający pod względem ubioru» Ubrać coś w słowa zob. słowo 26 … Słownik frazeologiczny
ubierać — Lepiej kogoś żywić niż ubierać «o kimś, kto jest nadmiernie wymagający pod względem ubioru» Ubrać coś w słowa zob. słowo 26 … Słownik frazeologiczny